Werven

hiring, business

Een naar eigen zeggen ervaren werver heeft een klein gidsje online gezet over hoe hij het aanpakt. Dit post ik met name als noot to self, want zo heel veel sollicatiegespreken heb ik nog niet afgenomen (al zijn het er gek genoeg meer dan ik zelf heb gevoerd bedenk ik me opeens). Iedereen die weleens vacatures heeft gelezen zal het bekend voorkomen, het vacature-/recruiterjargon, de eindeloze lijst eisen en het bijbehorende kleine loon… De schrijver onderscheid directe vacatures en die via een recruiter lopen (en is van mening dat dat laatste alleen voor uitzonderlijke posities zou moeten), wat deels de powertaal verklaart. In elk geval, ik ben blij dat de auteur oproept naar daadwerkelijke mensen te kijken, in plaats van de gedroomde superpersoon. Mijn partner en ik merken nu dat bijvoorbeeld een switch van de academische wereld naar bedrijfsleven door veel bedrijven niet begrepen wordt. Misschien dat van carrierepad wisselen sowieso door veel werkgevers niet begrepen wordt: ze lijken altijd op zoek naar mensen uit een zeer specifiek pad, terwijl ik denk - en deze schrijver gelukkig ook - dat je ook kunt kijken naar hoe iemand in de rol zou kunnen groeien. Wil de kandidaat dat? Heeft ze dat al eerder laten zien (wat is een PhD anders dan de kans je ergens in vast te bijten en er bekwaam of zelfs goed in te worden bijvoorbeeld)?

Met andere woorden, achter een bureau vind je geen kandidaten.

P.S. Dezelfde auteur fileert hier een Bol.com vacature.