Studentengoor
Al is het studentenleven voortaan cultureel erfgoed, er is genoeg mis binnen de studentenverenigingen. Vaak in Groningen en Leiden lijkt het, beide klassieke en conservatieve universiteiten. Vrij schokkend. Ik heb bij de Hokjesman een professor de conservatieve universiteit horen verdedigen. Het recente artikel heeft een citaat dat de essentie blootlegt:
Een ontgroening is alleen te verdragen omdat je weet dat je later de kans krijgt om zelf anderen onder de duim te krijgen.
Het lijkt erop dat een grote groep gestudeerden wordt opgevoed met achterhaalde en foute mores. Juist omdat deze verenigingen old-boys netwerken vertegenwoordigen en er dus veel zakenlui en politici uit voort rollen is dat extra zorgelijk. Om precies te zijn is ‘het studentenleven en de gewoonten en tradities bij studentenverenigingen’ nu erfgoed. Het netwerkeffect wordt geroemd in plaats van aan de kaak gesteld. Het gebrek aan openheid en traditieverheerlijking staan centraal, het is (kennelijk) een vrijplaats voor heel wat onsmakelijkheid, en biedt dus, ongeacht de voordelen, een ongezonde opvoeding. Het is een bepaald soort mens die zulk afzien doorstaat om tot het netwerk toegelaten te worden, en ik vind het beschermen van dat soort cultuur geschikt voor een omgekeerde cultureel-erfgoed-lijst.