Spelen met Java
Sinds vorige week maandag doe ik een klusje voor het AMC bestaande uit programmeren in Java. M’n eerder dit jaar opgedane ervaringen met Eclipse hebben me vliegend laten starten, want debuggen of refactoren, niets is te gek voor mij. Ik plaats dit bericht om vast te leggen dat Java me een stuk beter bevalt dan ik had ingeschat, niet geheel ondanks de grote hoeveelheid haters die de taal kent. Wel is de grote klacht me direct duidelijk geworden: Alles.MoetEen.ObjectZijn(zelfs)[als].dat.helemaalNiet[nodig] zou moeten zijn. Mijn stijl in Python, maar ook C++ is veel platter, maar Java dwingt je tijd te verdoen met indelen en vooral herindelen. Ook erger ik me net als in C++ aan Class instance = new Class(). Vergeleken met Python herhaal ik me vaak. De taal Xtend, Coffeescript voor Java, had ik eigenlijk direct moeten gebruiken, dat ziet er behoorlijk Pythonisch uit. List comprehensions mis ik trouwens wel, eigenlijk in elke taal niet Python. Een GUI schrijven, en crossplatform natuurlijk, zijn echter dik voor elkaar, en redelijk makkelijk.
Tot zoover de scheepsberichten.