Is universitair onderzoek marginaal?
Brent zat te denken wat de toekomst hem zou schenken. Over iets meer dan een half jaar begint voor mij het echte ‘werk’, mijn post-scholingsleven. Dat is een omwenteling die natuurlijk met de nodige overpeinzingen gepaard gaat. Veel gedachtes draai je snel tot prop en smijt je in de prullenbak, maar deze wil ik wel aan het papier toevertrouwen. Bij voorbaat excuses voor de recalcitrantie van mijn mening, een gewoonte die ik te pas en ook de onpas bezig.
Ik heb associeer een niet-academische baan misschien onterecht met ’echt’ werk, in tegenstelling tot een academische, waar je voor mijn gevoel toch sneller ten onrechte (of juist niet, dat is de vraag) je bezig houd met zaken die het geld niet waard zijn. In een bedrijf doet je werkt er pas echt toe, want als je onnodig werk doet ga je failliet. Alleen academisch onderzoek kan zit ‘frivoliteiten’ veroorloven. Toen ik deze stelling even wat verder uitwerkte moest ik concluderen dat universitair onderzoek dus eigenlijk marginaal is: de werkelijke reden dat de samenleving zulke instituties financiert is het feit dat er boeren ingaan en ontwikkelde mensen, die zich netjes gedragen, belasting betalen, wijs en aardig zijn, etc, etc, uitkomen. Het is dus misschien vooral een sociale reden dat we er geld in stoppen, en ook steeds meer mensen doorheen willen sturen: een equalizer. Mensen betere kansen bieden.
Discuss!