De Bieb
Drie jaar geleden publiceerde het CBS een artikeltje over de gemiddelde afstand tot de bibliotheek. Nu eens geen kritische blik op de methodologie, maar een brainwave over wat de bieb is geweest voor mij.
Allereerst kwamen als eerste herinneringen over waar de bieb is geweest. Het is een gebouw met daarin boeken, waar je af en toe heen gaat. In mijn studietijd zat ik vooral in de universiteitsbieb, daarna ben ik er eigenlijk nooit meer geweest. Die e-boeken ook… Nouja, ik koop nu veel vaker boeken dan toen, maar wel eigenlijk altijd via internet. Naar de bieb om het lekkere lezen, dat is dus iets van voor mijn studie, mijn kindertijd. Mijn ouders, en ik denk mijn vader, hebben ons altijd regelmatig (elke drie weken) naar de bieb gebracht, en ik las heel wat af. In mijn herinneringen nam ik elke drie weken zeker 10 boeken mee. Series maken dat makkelijk: eerst heel Kameleon, Wolf, later alle Star Wars, en vanalles wat ik vergeten ben. Ook nog wel strips toen ik eind basisschool was geloof ik. Ik vergeef het mijn vader nooit dat hij zijn oude Eppo’s, die ik nog heb gelezen, daarna weg heeft gegooid. Was leuk geweest voor mijn kinderen, de derde generatie die er van had kunnen genieten 😀.
Waar was die bieb dus? Aan die van Halfweg heb ik geen actieve herinnering. Uitgeest ook maar vaagjes (de speelgoedwinkel, die weet ik nog wel voor de geest te halen). Het best en misschien dus het meest ben ik in de bibliotheken van de Zaanstreek geweest, die nog steeds de prachtige domeinnaam debieb.nl hebben. Assendelft had er geen (of ging dicht rondom de tijd dat wij er kwamen, net zoals het zwembad). Nou, dat zeg ik nu, Assendelft is inmiddels 4x zo groot als toen, wie weet staat er een nieuwe in de VINEX wijk. In elk geval, naar Krommenie gingen wij, volgens mij eerst nog aan de andere kant van de Rosariumlaan dan nu. Over wat toen nog het eerste zonnepanelenpad van de wereld moest worden.
De bieb heeft zich ook altijd verplaatst, nu ik erover nadenk. Want hij heeft ook aan een derde kant van de rotonde gezeten. Maar wacht, we zijn er nog niet. Een tijd lang moesten we naar Zaandam; hij was helemaal dicht in Krommenie. Ik herinner me een enorme afstand, en als ik nu op de kaart kijk moet het bij de bowlingbaan aan de Vermiljoenweg zijn geweest. Dat was een echte katedraal, al geld dat voor bijna alle bovenstaande locaties als ik ze voor de geest probeer te halen. Hier heb ik eens een boek over Age of Kings geleend, wat wij toen allemaal zeer serieus speelden.
Bijzonder, maar toch vertrouwd vond ik het toch elke keer weer, een bezoek aan de bieb. Niet dat ik er verder heel diep over nadacht, ik zocht meestal naar een nieuw deel Star Wars ofzo, maar het was echt een third place. Een waar we regelmatig, maar niet elke week heen gingen.
Zo met die kaart (OSM natuurlijk) open, speur ik eens rond over de gebieden waar ik geweest ben. Eerste rijles, dat parkeerterrein. Een fietstocht met school naar het Twiske. Over het Guispad naar school. Uit in Zaandam. Het toneel daar met mijn ouders. De busbaan die een gewone weg werd. Het onderzoek dat ik met een klasgenoot deed naar lantaarns die in elke straat anders waren. Hoe ik in sommige wijkjes nog nooit geweest ben, maar wel weet hoe het eruit ziet vanuit de trein. Hoe we opa en oma eens ophaalden op een station dat niet meer bestaat (vooruit, het is een kilometer verschoven). Hoe de woonmall kwam en ging. M’n krantenwijk in het Wijver, waarme ik een 160GB schijf kocht.
Volgens mij word ik oud.