A collection of tiny details.
Op Coding Horror lezen we dat Jeff Atwood een lans breekt voor ‘kleine kwaliteit’. Het komt erop neer dat er een groot verschil zit tussen een product tolereren en met plezier gebruiken. Dit verschil is belangrijk en dit verschil bestaat eruit het basis-product verfijnen en alle ruwe kantjes wegschaven. Ook in de wetenschap merk ik dat mensen belangstelling verliezen voor een theorie, opstelling of les zodra men denkt dat de grote lijnen wel duidelijk en uitgewerkt zijn. Linus Torvalds zei ooit iets in de trant van ‘if you take care of the details, the rest will follow’, en ik denk dat ik ook zo’n type ben. Jaren geleden had Ubuntu het 100 Papercuts project, om voor de volgende release de 100 scherpste kantjes van de distro te identificeren en glad te strijken. Voor mijn gevoel gaat het hierom: een iPod is hier ook zo’n goed voorbeeld van: een minimale interface, wat ervoor zorgt dat elke halve zool het product kon gebruiken. Ik zie dit als iets wenselijks; of het nu om producten of wetenschap gaat: iedereen moet het (op zijn niveau) kunnen gebruiken.